Grootschalig onderzoek Diabetes katten. OPROEP!

[Annemiek van Carlijn]

We zijn net weer thuis... Nog geen enkele uitslag natuurlijk, de resultaten komen over een periode van een week tot enkele weken/maanden binnen.
Eerste conclusie: Carlijn ziet er jonger uit dan haar 15 jaar. Laatste conclusie: Carlijn heeft oranje Brittenogen.

Onder veel geaai en geknuffel hebben we eerst een uitgebreid gesprek gehad over Carlijn en haar ziektengeschiedenis, in het algemeen, dus zeker niet alleen over over de suikerziekte. Een aantal vragen moest ik natuurlijk schuldig blijven, ik ken Carlijn natuurlijk nog maar vanaf haar elfde. Voor die tijd woonde ze bij haar vorige eigenaar. Daarna een net zo uitgebreid lichamelijk onderzoek, waarbij van alles aan bod kwam, onder andere de dikte van haar kaakspieren. Toen bloed afnemen, dat ging niet geheel zonder problemen, maar is uiteindelijk wel goed gelukt. Urine was een groter probleem: de blaas was niet te voelen. Vrijwillig afstaan deed ze sowieso al niet, dus ze heeft een blaaspunctie gekregen onder echogeleide. Dat is, omdat ze dan niet hoeven zoeken, natuurlijk ook maar een kwestie van een prik. Daar ben ik niet bij geweest, maar ze waren zó terug en Carlijn was heel rustig.

Wilde ik bij het gesprek over haar tanden (of het gebrek daaraan) en of ze wel kan kauwen, laten zien hoe ze brokjes at, dat deed ze daar NIET. Geen trek. Maar zodra ze in de auto zat ging ze wel eten hoor... Carlijn vond het allemaal wel lang duren en spannender dan een gewoon bezoekje aan de eigen dierenarts, maar ze heeft het allemaal heel goed doorstaan. Nu de uitslagen nog afwachten...

[Annemiek van Carlijn]

Even voor Maurice: een foto van zusje Roos, ook met koperkleurige ogen. Iets lichter dan die van Carlijn, maar dat was haar vacht ook.

[Trudi]

Carlijn is in ieder geval blij dat ze weer thuis is

[besje1972]

Ahh gelukkig alles goed doorstaan. Goedzo Lijntje!

[Jeanne]

Ook hier vergeten sterkte te wensen voor deze dag. Gelukkig alles goed doorstaan en nu de einduitslag maar afwachten. Heb je alleen Maurice gesproken of ook Hans Kooistra?

[Annemiek van Carlijn]

Hans Kooistra is even binnen gelopen en heeft Carlijn meegenomen voor de echo. Gesproken heb ik hem niet echt... 't Is wel een aardige man trouwens!

[Paasnini]

Huh heeft Kooistra hem zelf meegenomen Normaal is er altijd een oudere echolaborant die het beestje meeneemt wel apart dat hij haar zelf heeft meegenomen.

Jammer dat ik er niet bij kon zijn maar klinkt als een interessante dag!

[sansan]

afgelopen week kreeg ik bericht van Maurice dat onze DA heeft ingestemd met de onderzoeken. Binnenkort dus meer vanuit dronten.

Wel fijn om te horen dat Carlijntje het goed heeft doorstaan, geeft ook een beetje geruststelling hier! hahaha!
Hou je ons op de hoogte van de uitslagen?

[Annemiek van Carlijn]

Spannend! Het is een heel uitgebreide APK, waarbij ook de algemene gezondheid van de kat meegenomen wordt. Zo bleek Carlijn een blaasontsteking te hebben op basis van gruis. De echte, spannende resultaten zijn nog niet binnen en het algemene bloedbeeld is mislukt, het bloed was gestold. Verder had ze sinds een paar dagen een raar oortje, waarmee ik naar m'n eigen dierenarts gestuurd ben. Dit was een bloedoortje, het ziet nu ook een beetje blauw. Past wel bij haar, blauw bloed voor deze koninklijke dame...
Zie ook HIER voor het verhaal: Carlijns eigen topic.

Jullie succes bij het onderzoek! Het is een vrij langdurig onderzoek, ik hoop dat jij en Marc genoeg geduld hebben?

[sansan]

ik wel....hopelijk heeft marc een geduldige bui. Over het algemeen neemt hij altijd een houding aan bij de DA van: doe alles maar dan blijf ik doodstil zitten en kan ik hopelijk snel weer mijn mandje in! hahahaha

[lies10]

Goedenavond Maurice,

Omdat ik toch wel een hele vreemde maand maart meemaak met mijn poezenbeest loop ik tegen een vraag aan.
Eind januari is bij mijn Lies van 10 suikerziekte geconstateerd. Door allerlei omstandigheden ben ik pas op 3 maart begonnen met caninsulin spuiten (toen zat ze op 29,55). Dit ging als een trein en binnen ruim een week zat ze al op een +4 waarde van 5,3 (gemeten bij de dierenarts). Daarna ben ik zelf gaan testen en sinds afgelopen zondag (dus binnen de drie weken) loopt ze al insulinevrij in de rondte. Lies is natuurlijk nog niet officieel uit de gevarenzone maar voorlopig gaat ze lekker.

Uiteraard zijn we ontzettend blij maar ik heb een vraag. Ik heb hem al aan de leden van het forum voorgelegd maar die verwezen me hier naar toe.

Wat is de reden dat bij poezen de suikerziekte helemaal kan verdwijnen?
Zit dat misschien in de voeding? Of is hier geen eenduidig antwoord op te geven en is dat juist de reden van je onderzoek?
Ze krijgt van mij geen dieetvoer omdat ze dat niet lekker vindt. Ik geef haar gourmet diamant kip en kalkoen.

Ook ik vind het een prachtig initiatief wat je neemt om zo grootschalig onderzoek te doen naar suikerziekte bij katten.
Ik zit zelf in de omgeving Amsterdam dus lig misschien een beetje buiten je onderzoeksregio.
Uiteraard ben ik wel bereid om Lies aan te melden voor je onderzoek.

Alvast bedankt voor je reactie. (ook als er geen eenduidig antwoord is, maar dan weet ik dat maar.)

Een groet van Lies en Mariëtte.

[Mauranius]

Beste Lies en Mariette,

Ten eerste zie ik ook dit bericht wat aan de late kant, sorry dat ik zo lang op een antwoord heb laten wachten.
Goed om te horen dat er weer een kat uit de gevarenzone is en zeker ook goed om te horen dat Lies in remissie is!

Je hebt een hele lastige vraag voor dierenartsen te pakken. Suikerziekte is een compelxe ziekte welke waarschijnlijk een genetische basis heeft, maar bij katten zeker beinvloed wordt door het milieu. Zoals je weet komt suikerziekte grotendeels doordat er een verhoogde bloedglucoseconcentratie aanwezig is. Als de oorzaak van deze hoge suikerwaarden weggehaald wordt kan het lichaam met een beetje hulp van insuline zich herstellen. Dit kan natuurlijk alleen maar zolang er nog niet te veel schade aan de alvleesklier is opgelopen. Des te sneller een behandeling wordt ingesteld, des te meer kans is er op herstel. Dit ligt uiteraard wel aan de oorzaak van de suikerziekte.

ik heb het vermoeden dat een aantal katten die in remissie gaan te maken hebben met iatrogene cushing. soms ontstaat hierbij suikerziekte nadat een kat behandeld is met progestagenen of cortisol-achtige stoffen Maar Bij de meeste katten kunnen deze stoffen gewoon voorgeschreven worden. Waarschijnlijk hebben deze katten van zichzelf al een hogere kans op suikerziekte, maar kunnen zij suikerziekte ontwikkelen na behandeling met deze stoffen, of zelfs na een enorm stress moment. Nu is iatrogene Cushing een oorzaak die snel weggehaald kan worden, men stopt gewoon met de behandeling!

Wat voer betreft is mijn mening dat in het commerciele voer te veel koolhydraten zit, in de "natuur" eten katten een koolhydraat-arm, maar eiwit en vetrijk dieet, namelijk dieren. Een kat is er niet op gebouwd om grote hoeveelheden koolhydraten te verwerken en ik denk dat een kat dat op een voer staat met veel koolhydraten een hogere kans heeft om suikerziekte te ontwikkelen. Het wisselen van een dieet kan er dus voor zorgen dat de oorzaak van de suikerziekte verdwijnt.

Katten die suikerziekte hebben gekregen omdat zij te weinig beweging krijgen (of teveel eten) zijn lastiger in remissie te krijgen. Hier heeft het voer ook een klein voetje in de aarde. Het voer van dieren is net als eten voor mensen hoogwaardig en energierijk. Het hongercentrum in de hersenen heeft dit niet door en wij zijn van nature ingesteld om een voorraad aan te leggen. Hierbij komt nog eens dat een kat (maar ook een mens) vroeger een groot gedeelte van zijn energie moest steken in het vangen van eten. Nu hoeft de kat dat niet meer en kan soms inactiever worden. Dit geeft allen een hogere kans op het ontstaan van suikerziekte.

Katten die te maken hebben met onderliggende ziekten zullen hoogstwaarschijnlijk niet in remissie gaan en zullen vrij oncontroleerbare schommelingen hebben in de bloedsuikerwaardes.

Het ligt er dus echt aan welke oorzaak er is voor de suikerziekte van je kat, niet elke kat zal in remissie gaan en katten die in remissie zijn gegaan kunnen daar helaas ook weer uit komen en dus weer suikerziekte hebben. Tot op heden is het nog niet bekend waarom en in welk geval er remissie opgetreden is.

Gelukkig heeft de alvleesklier toch het vermogen om in sommige gevallen zichzelf te herstellen. Door de hoge insulineconcentraties rond de alvleesklier bij een kat met suikerziekte kan de alvleesklier gaan ontsteken, waarna de ontsteking op zijn beurt weer zorgt voor een verlies van functioneren. Door het verminderde functioneren wordt er minder insuline gemaakt en stijgt de bloedsuikerspiegel. Dit zorgt ook weer voor verdere schade aan organen, die nu niet genoeg energie kunnen opnemen. Door snel in te grijpen in deze cyclus kan de alvleesklier zich herstellen.

Ik hoop dat dit het antwoord was op je vraag! Mocht je iets niet begrijpen dan kun je altijd PB sturen, daar reageer ik sneller op.

Waarom er remissie optreedt is helaas geen onderdeel van dit onderzoek en ik heb laatst op mijn kop gehad omdat ik een kat aan het onderzoek mee liet doen die in remissie was. Helaas mag ik dus alleen katten mee laten doen aan het onderzoek waarvan bekend is dat ze op dit moment suikerziekte hebben. Ik vind het erg goed als baasjes wat over hebben voor hun huisdieren, maar helaas (ergens ook wel gelukkig voor Lies zelf) is Lies niet geschikt voor het onderzoek!

verder kan ik vermelden dat het onderzoek niet stopt voor er 150 katten meegedaan hebben, waarschijnlijk gaat er nog een vierde student van start met het onderzoek, en ik hoop dat deze in de buurt van Noord/Zuid Holland of Zeeland van start gaat zodat de katten in deze regio's ook onderzocht worden!

Zelf heb ik op dit moment 23 patienten gedaan en er staan er nog meer dan 10 op het programma. Op zich zijn er al mooie resultaten uit gekomen;

5/18 (28,8%) van de katten had een verhoogde cortisol/creatinine verhouding, waarvan 1 kat zeer waarschijnlijk Cushing heeft. (van 5 katten moeten nog resultaten terug komen)
Bij 15/23 (65%) katten werden rode of witte bloedcellen in de urine aangetroffen, dit waren in de meeste gevallen beginnende urinewegontstekingen, maar bij 3 katten werden ook gruis of stenen gevonden en 2 katten hadden een bacteriele infectie van de blaas.
Bij 1 kat bleek er uit de bloedwaarden een infectie in het lichaam aan de gang te zijn
Bij 1 kat lijkt uit de bloedwaarden sprake te zijn van een ijzertekort
1 kat had een gevaarlijk laag percentage hemoglobine in zijn bloed en had veel bloedverlies in de urine (deze is op de praktijk zelf onderworpen aan een echo een heeft waarschijnlijk een tumor in de blaas)

Maurice

[Annemiek van Carlijn]

Mocht je iets niet begrijpen dan kun je altijd PB sturen, daar reageer ik sneller op.

Maar dan zou de rest jouw duidelijke en uitgebreide uitleg missen, Maurice, en dat zou ik heel jammer vinden! Is het een idee dat jij (tenzij de eigenaar daar bezwaar tegen heeft natuurlijk!) dit soort vragen als je die per PB krijgt, wel hier beantwoordt? Dan is de informatie voor iedereen toegankelijk.

...ik heb laatst op mijn kop gehad omdat ik een kat aan het onderzoek mee liet doen die in remissie was.

Vraagje: bij de resultaten heb je het over hemoglobinetekort en ijzergebrek. Ik heb altijd begrepen dat dat hetzelfde is? Hemoglobine bestaat o.a. uit ijzer en bij gebrek daaraan kan dus onvoldoende hemoglobine aangemaakt worden. Verkeerde informatie van mij?
Heb je trouwens relatief veel blaasgruis gevonden of is dit wel als normaal te beschouwen? Meer blaasontsteking kan ik me, op basis van de zoete urine die een goede voedingsbodem is voor bacteriën, wel voorstellen, maar is er ook een relatie tussen diabetes en gruis?

Jeetje, naar mate je meer weet krijg je ook steeds meer vragen... :-?

[Jeanne]

Hey Maurice, bedankt voor je duidelijke uitleg!

Als je het goed vindt, ga ik die tekst neerzetten in een ander topic. Ik zou het ook fijn vinden als je hier op het forum antwoord zodat we met zijn allen het terug kunnen lezen; leren wij met zijn allen ook weer van.

[Mauranius]

Prima ik zal hier sowiezo antwoorden ;)

Hemoglobinetekort en ijzergebrek zijn wel met elkaar verbonden, maar zijn niet hetzelfde.

Wanneer wij kijken naar rode bloedcellen dan bepalen wij 6 factoren;

1. De Hematocriet (Percentage rode bloedcellen op het totaal) (Ht)
2. Het "Mean Corpscular Volume" Gemiddelde volume van de rode bloedcellen
3. Het "Mean Corpscular Hemoglobin" gemiddelde hemoglobine per rode bloedcel
4. Het "Mean Corpscular Hemoglobin Concentration" geeft de concentratie van hemoglobine per cel
5. Het % reticulocyten, dit zijn onvolwassen rode bloedcellen waar nog kernmateriaal aanwezig is.
6. Macroscopisch aspect (hoe de cellen er uit zien, zijn ze groot of klein of sikkelvormig)

het samenspel van deze factoren zorgen voor een mogelijke diagnose, als alle waardes binnen de normale referentiewaarden vallen dan is de kat gezond.

Als er pas geleden een bloeding is geweest dan zal de Ht dalen, omdat de eerste reactie van het lichaam op bloedverlies waterretentie is, daarnaast komt er ook bloeistof uit de cellen om het circulerend volume aan te vullen. De hoeveelheid vloeistof in de aderen en slagaderen moet min of meer gelijk blijven om een goede bloedcirculatie op gang te houden. De kat met de blaastumor had dus alleen een afwijkende Ht zonder dat de andere parameters afwijken.

Als we deze kat op een later moment hadden gemeten dan was de kat waarschijnlijk nieuwe bloedcellen gaan aanmaken en zagen we een Ht die iets hersteld was, of zelfs te hoog ligt en dan zien we een grotere hoeveelheid reticulocyten (Cellen worden onvolwassen afgestoten om aan de vraag te voldoen), hier ziet men dan ook vaak schommelingen in de andere parameters.

Bij het begin van een ijzertekort zie je eigenlijk alleen dat de MCH en MCV te laag zijn en dat er dus te kleine cellen met te weinig hemoglobine worden afgegeven. De gemiddelde hoeveelheid hemoglobine is dus wel weer "normaal" en er worden ook nog niet te weinig rode bloecellen gemaakt. Uiteindelijk zullen er toch te weinig rode bloedcellen gemaakt worden, en ontstaat er een anemie (tekort aan rode bloedcellen) en dus zal dan ook de Ht dalen, maar dat was bij deze kat nog niet het geval.

Qua blaasgruis durf ik niet te zeggen of dit dezelfde hoeveelheden zijn als we zouden vinden bij katten zonder suikerziekte. Ik weet wel dat er verhalen zijn dat blaasgruis vaker voorkomt bij katten met overgewicht, en dat katten met overgewicht sneller suikerziekte kunnen ontwikkelen. Ik vermoed dat het toch met het voer te maken kan hebben, voer kan namelijk zorgen voor een verandering in de zuurgraad van de urine, als de zuurgraad veranderd kunnen bepaalde moleculen kristallen gaan vormen. Ook wordt het wel eens gezegd dat kristallen vaker voorkomen bij dieren die te weinig drinken, het kan dus zelfs zo zijn dat een suikerziekte kat te weinig drinkt.

Bij de kat komen 2 soorten kristallen het meest voor;
Struviet (Ammonium magnesium Fosfaat, of trippelfosfaat) deze komt vooral voor in basische urine, maar kan de urine zelf ook meer basisch maken. Bij struviet vind men ook vaker een bacteriele infectie.
Calcium Oxalaat

Deze kristallen kunnen als "gruis" aanwezig zijn, maar kunnen ook stenen vormen. Deze kunnen op hun beurt weer de blaaswand beschadigen.

Nog even een klein puntje; Blaasontsteking is niet hetzelfde als een blaasinfectie, bij blaasontsteking kunnen we zien dat er witte bloedcellen aanwezig zijn in de urine, dit is een normale reactie op beschadigingen van de blaas maar kan zelfs ook zonder reden voorkomen.

Van blaasinfectie mogen wij eigenlijk alleen spreken als de urine steriel afgenomen is (catheter of blaaspunctie) en als er dan bacterien worden aangetroffen in het urine sample. Anders kan de urine verontreinigd zijn door bacterien. Blaasinfectie gaat soms gepaard met de vorming van struviet stenen.

[Nynke]

En dan komt spuit 11 nog met de vraag of het in veel gevallen van remissie geen kwestie is van herstellend vermogen van de alvleesklier, maar of dit niet gezocht moet worden in de resistentie van de cellen die op de insuline horen te reageren...

Ik dacht namelijk dat bijvoorbeeld cortisonen (eigen aanmaak door een afwijking of toegediend als medicijn) de werking van de cellen die de insuline opnemen verminderd, dan wel blokkeert. In die gevallen mankeert de alvleesklier toch niks?

[Mauranius]

Beste Nynke, wat een lastige vraag was dat ;) Ik moest even weer goed de boeken in, maar ik heb een antwoord;

Cortisol heeft een aantal functies waaronder het aanzetten van de gluconeogenese (de nieuwvorming van glucose uit glycerol of eiwitten) om in tijden van stress snel glucose beschikbaar te hebben voor een fight of flight respons.

Bij een langdurige toediening van Corticosteroiden, of bij een overmatige productie van dit hormoon zal de suikerspiegel stijgen. Door de stijging van de suikerspiegel zullen de beta cellen uit de pancreas meer insuline gaan maken. De cellen uit het lichaam die suiker opnemen onder invloed van insuline raken dan min of meer gewend aan de hogere concentraties insuline, waardoor zij niet meer goed reageren. De alvleesklier reageert dan weer door meer insuline af te geven. Als deze situatie lang blijft bestaan ontstaat er een vicieuze cirkel waarbij de alvleesklier de hoeveelheid insuline afgifte niet meer bij kan benen, op dat moment kan er al schade ontstaan aan de alvleesklier.

Daarbij komt nog dat bij sommige katten tijdens de afgifte van hoge concentraties insuline een eiwit neerslaat dat amyloid heet. Dit eiwit kan ook zorgen voor schade aan de alvleesklier.

Volgens mij heb je wel gelijk dat corticosteroiden remming hebben op bijvoorbeeld vetcellen om suiker op te nemen, maar de alvleesklier blijft toch reageren omdat de suikerwaarden te hoog zijn.

[Gizmo2000]

Hoi Maurice,
in het begin heb ik wel al aangegeven dat MissGizz wel mee wil werken aan je onderzoek maar wij niet in de regio zitten.
Omdat zij nu wel erg veel afvalt (zij woog steeds 5.5kilo en nu nog 3.7) ben ik bij de dierenarts geweest en hij heeft 3 buisjes bloed afgenomen voor een grote screening.
Als je er iets aan hebt kan ik je die gegevens wel doen toekomen.
Zoals bij vele in mijn onderschrift een link naar de waarden van haar afgelopen 1.5 jaar.
Ze is een stuiterkat en ONThoudt zich van elk protocol.

[Mauranius]

Beste allemaal,

Even een update over het suikerziekte onderzoek!
Helaas ben ik de laatste tijd zo druk met de studie dat ik voor bepaalde dingen (Zoals het regulier bekijken van deze site) minder tijd heb gehad, vandaar dat ik ook minder van mij heb laten horen.

Op dit moment worden de laatste patiënten onderzocht, dit betekend dat binnen enkele maanden de uitslag van het onderzoek binnen zal zijn. Uiteraard houd ik jullie allemaal op de hoogte.

Verder ben ik tussen Januari en Maart vrij en wil ik in mijn vrije tijd een goede voor iedereen begrijpbare informatiefolder maken over suikerziekte, templates hiervan zal ik delen op het forum zodat een ieder die op dit forum kan alles komt te weten wat er op dit moment over suikerziekte bekend is.

Ik hoop dat alles goed gaat met alle suikerkatten en dat er veel honeymooners bij zijn gekomen!

met vriendelijke groeten,
Maurice Kuyten

[Linda2207]

Dank je wel voor de update Maurice!

Veel succes met het onderzoek en we wachten rustig af op wat er uit komt rollen. Kijk ook uit naar de informatiefolder, zou wel goed zijn als er heldere informatie komt

Enneuh ... met Kees gaat het in elk geval uitstekend, alles onder controle

[Mauranius]

Hey Linda,
Mooi om te horen dat het zo goed gaat met Kees!! Rustig afwachten is helaas wel hetgeen waar we rekening mee moeten houden :( Het duurt al zo lang vind ik!

[Mauranius]

Beste allemaal,

Ik hoopte om tegen deze tijd al met een glimlach op mijn gezicht en met de uitslagen van het onderzoek hier binnen te komen draven, maar helaas!! Ik heb regelmatig contact met Dr. Kooistr, maar de resultaten uit Zwitserland zijn nog steeds niet bekend

Nog steeds iedereen bedankt die mee heeft willen helpen en ik hou jullie op de hoogte!

Mijn verdere studie verloopt trouwens prima mochten jullie dat afvragen! Ik ben waarschijnlijk in Maart/April 2013 afgestudeerd!

[Annemiek van Carlijn]

Wat goed, nog even een paar maanden aftellen en dan is Nederland een goeie DA rijker! In ieder geval voor wat betreft de suiker, maar ook voor de rest heb ik er alle vertrouwen in. Jij bent én wetenschappelijk geïnteresseerd, zoekt verbanden en zo, én hebt hart voor je patienten én kan goed met de eigenaren overweg.

[Jeanne]

Leuk weer eens iets van je te horen Maurice, jammer dat het nog niet de uitslagen zijn, maar die komen vast wel. Mooi dat je studie goed verloopt en de laatste loodjes in het zicht zijn en hopelijk kun je volgend jaar voorjaar ook bij een praktijk aan de slag. Veel succes nog.

[Franca]

Ik vroeg mij laatst nog af of er al wat bekend zou zijn maar het is nog steeds afwachten. Ben wel erg benieuwd, in ieder geval hebben Boris en ik ons steentje bijgedragen.